خودم ازدست خودم آه خدا خسته شدم

من از این نفس ، از این بی سر پا خسته شدم

خودم ازدست خودم آه خدا خسته شدم

اینکه هر روز بیایم تو مرا عفو کنی

بروم باز خطا پشت خطا خسته شدم

من از این چشم که جز تو همه را می بیند

از همین کوری و این  منظره ها خسته شدم

به همه وعده جبران محبت دادم

جزتو ای خوب... از این رسم وفا خسته شدم

لا اقل کاش دمی شکر گذارت بودم

من از این لال زبانی به خدا خسته شدم

ای که ناگفته همه حاجت ما رادادی

قسمتم کن بروم کرببلا خسته شدم

موسی علمیرادی

نماز اول وقت مثل لیمو شیرینه

ازدواج نکردن به خاطر ترس از مخارج

لبیک یا امام خامنه ای

این جمعه هم گذشت

امدادرسانی به سیل زدگان

وقتی در ایرانشهر سیل آمد، خانه های بسیاری از مردم خراب شد. ما از طریق کرمان برای کمک رسانی به ایرانشهر رفتیم. وقتی به آن جا رسیدیم پرسیدیم: مسئولیت کارها را چه کسی به عهده دارد؟ گفتند: آن سیدی که داخل سیل است. نزدیکتر رفتم، سید رشیدی  (آیت الله خامنه ای) را  دیدم که یک کیسه آرد به دوش گرفته، پاچه های شلوارش را بالا زده است تا آب نگیرد و به کسانی که دچار سیل شده اند کمک می کند . پس از سلام و احوال پرسی، به او گفتم:چه چیز نیاز است؟ فرمودند: همه چیز نیاز است، ولی الآن کمک های نقدی بهتر است.

سریع به رفسنجان آمدیم و در مساجد پول جمع کرده، به ایرانشهر برگشته و خدمت حضرت آیت الله خامنه ای رسیدیم. ایشان فرمودند: الآن وقت خوبی است، آقایان همه جمع هستند، خوب است ببینیم با این پول چه کار کنیم تا بیشترین استفاده را برای سیل زده ها داشته باشد. هر کس پیشنهادی داد، در پایان ایشان فرمودند: به نظر می رسد برای هریک از خانواده های سیل زده یک گوسفند پاکستانی که شیر فراوان می دهد و زاد و ولدش زیاد است بخریم تا بتوانند از پوست، گوشت، شیر و زاد و ولدشان استفاده کنند. این کار ارزشمندی بود که آن موقع برای سیل زده ها انجام شد...

 

حجت الاسلام والمسلمین شیخ عباس پور محمدی (قم)

ماندم چه کنم پیش تو شرمندگی ام را

ماندم چه کنم پیش تو شرمندگی ام را

دادم به گناهان شرف بندگی ام را

برهم زده این نفس همه زندگی ام را

نادیده بگیرید سرافکندگی ام را

هرچند بدم پیش کریم آمده ام من

با دست گرفتار درش را زده ام من

جای تو شدم بنده ی دینار ببخشید

دل داده ام عمریست به اغیار ببخشید

کارم شده معصیت و انکار ببخشید

هربار خطا کردم و هربار ببخشید

این بار گنه از من و این مغفرت از تو

در چنته ی من نیست به جز معذرت از تو

معجزه‌ای که در «غدیرخم» همگان را شگفت‌زده کرد

 

در کتب تفسیر و حدیث وارد شده که وقتی رسول خدا در غدیر خم امام علی (علیه السلام) را به ولایت عهدی منصوب کرد، خبر آن در اطراف پراکنده شد تا به گوش حارث بن نعمان فهرى رسید.حارث بى‌درنگ شتر خود را سوار شد و شرفیاب حضور رسول اللَّه گردید. حضرت آن موقع در ابطح بودند، حارث از شتر خود فرود آمده و بند بر پاى آن نهاد و نزدیک شد، آن گاه روى به آن جناب نموده و در حالى که حضرت در بین جمعى از اصحابش بود، عرض کرد:از ناحیه پروردگارت به ما دستور دادى که به وحدانیت خداوند و رسالت تو شهادت دهیم، ما نیز پذیرفتیم، آن گاه به ما گفتى چه و چه (و همه احکام را ذکر کرد) و ما قبول کردیم، و این همه اطاعت از ما تو را کفایت نکرد تا دو بازوى پسر عمت را کشیده و او را بر همه ما سرورى دادى، و گفتى: هر که من مولاى اویم، على مولاى او است. اینک آمده‏ام از تو بپرسم داستان سرورى پسر عمت از ناحیه خود تو است یا از ناحیه خداست؟رسول اللَّه فرمود: سوگند به خدایى که جز او معبودى نیست. آن نیز مانند همه دستوراتم از ناحیه خداست.حارث به سوى مرکب خود برگشت و در حالى که می‌گفت: بارالها! اگر این مطلب حق است و از ناحیه تو است ، سنگى از آسمان بر ما بباران، و یا عذابى دردناک بر ما نازل کن.هنوز به شتر خود نرسیده بود که خدا او را هدف سنگ ریزه‌‏اى قرار داد به طورى که از فرق سرش فرو رفت و از پائین تنش بیرون آمده و هلاکش ساخت.درباره همین واقعه در سوره معارج این دو آیه سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ. لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ را فرستاد. مرحوم علامه امینی در جلد اول کتاب «الغدیر» نام 30 نفر از دانشمندان اهل سنت را آورده است که گفته‌اند: این آیه در روز غدیرخم در مورد علی بن ابیطالب نازل شده است.دو آیه در مورد غدیر خم نازل شده‌اند؛ یکی آیه 32 انفال: «وَ إِذْ قالُوا اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ أَلیمٍ»(به خاطر بیاور) زمانى را که گفتند: «پروردگارا! اگر این حق است و از طرف توست، بارانى از سنگ از آسمان بر ما فرود آر! یا عذاب دردناکى براى ما بفرست!»دیگری آیه اول و دوم سوره معارج: سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِع‏؛ تقاضاکننده‏‌اى تقاضاى عذابى کرد که واقع شد! این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمى‏ تواند آن را دفع کند.

( تفسیر المنار، ج4،ص464 به نقل از تفسیر ثعلبی و کتاب الغدیر،ج1،ص 239)

 

 

فضیلت عید غدیر خم در کلام امام رضا علیه السلام

عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ قَالَ:

کُنَّا عِنْدَ الرِّضَا علیه السلام وَ الْمَجْلِسُ غَاصٌّ بِأَهْلِهِ فَتَذَاکَرُوا یَوْمَ الْغَدِیرِ فَأَنْکَرَهُ بَعْضُ النَّاسِ فَقَالَ الرِّضَا علیه السلام حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ علیهما السلام قَالَ:

إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ… یَا ابْنَ أَبِی نَصْرٍ أَیْنَ مَا کُنْتَ فَاحْضُرْ یَوْمَ الْغَدِیرِ عِنْدَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَهٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَهٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَهً وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَهِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَهِ الْفِطْرِ

وَ الدِّرْهَمُ فِیهِ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ لِإِخْوَانِکَ الْعَارِفِینَ فَأَفْضِلْ عَلَى إِخْوَانِکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ…

وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ‏ وَ لَوْ لَا أَنِّی أَکْرَهُ التَّطْوِیلَ لَذَکَرْتُ مِنْ فَضْلِ هَذَا الْیَوْمِ وَ مَا أَعْطَى اللَّهُ فِیهِ مَنْ عَرَفَهُ مَا لَا یُحْصَى بِعَدَدٍ.

احمد بن محمد بن ابی نصر گوید:

نزد امام رضا علیه السلام بودیم و مجلس مملو از جمعیت بود. از روزِ غدیر خم سخن به میان آمد، بعضی از مردم نسبت به آن اظهار بی اطلاعی کردند.

پس امام رضا علیه السلام فرمود: پدرم [امام کاظم] از پدرش [امام صادق] علیهما السلام برایم نقل کرد که ایشان فرمود:

به راستی که روزِ غدیر خم در [میان اهلِ] آسمان مشهورتر است از روزِ غدیر در [میان اهلِ] زمین…

ای پسرِ ابی نصر! هر جا بودی، در روزِ غدیر نزدِ امیرالمؤمنین علیه السلام [در نجف] حاضر شو، که همانا خداوند [در این روز] برای هر مرد و زنِ مؤمن و مسلمان گناهِ شصت سال را می آمرزد، و از آتش می رهاند دو برابرِ آنچه رهانده در ماه رمضان و شب قدر و شب فطر. و درهمی که برای برادران شیعه ات [صرف و بذل کنی] در آن [روز] برابر است با هزار درهم [در روزهای دیگر]، پس بیافزای [بر نیکی ات] به برادرانت در این روز…

 

به خدا سوگند اگر مردم فضیلت این روز را حقیقتاً می شناختند، به راستی که ملائکه روزی ده بار دست در دست ایشان می گذاشتند، و اگر نبود اکراهم از طولانی شدن [سخن]، از [دیگر] فضائل این روز و آنچه خداوند عطا می کند به کسانی که آن را می شناسند، یاد می کردم آنقدر که به عدد شمرده نشود.

تهذیب الأحکام، ج‏۶، ص۲۴

بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏۹۴، ص۱۱۸

ما شهره ایم به عاشقی

 

 

چون نامه ی اعمال مرا پیچیدند
بردند به میزان عمل سنجیدند
بیش از همه کس گناه ما بود ولی
آن را به محبت علی بخشیدند
عیدتان مبارک